เรื่องย่อหนัง
หนัง Hana’s Miso Soup เป็นการบอกเล่าเรื่องราวจากชีวิตจริงที่เกิดขึ้นกับครอบครัว ยาสึตาเกะ (Yasutake) ภายหลังการแต่งงานของ ชินโงะ กับ จิเอะ ยาสึตาเกะ เมื่อจิเอะพบว่า นอกจากตัวเองกำลังป่วยเป็นโรงมะเร็งเต้านมระยะสุดท้ายแล้ว เธอและชินโงะก็กำลังจะมีลูกสาวตัวน้อยด้วยกัน เป็นเหมือนของขวัญชิ้นสุดท้ายในช่วงชีวิตที่เหลืออยู่ จนเมื่อจิเอะได้ให้กำเนิด ฮานะ ลูกสาวคนเดียวของเธอกับชินโงะขึ้นมา อาการป่วยของเธอก็ค่อยๆ ทรุดหนักขึ้น ซึ่งแม้ว่าการ

เผชิญหน้าและต่อสู้กับโรคมะเร็งเต้านมจะเป็นเรื่องยากลำบาก แต่แทนที่จิเอะจะท้อแท้สิ้นหวัง เธอกลับปลุกปั่นกำลังใจตัวเองด้วยความรักผ่านลูกสาว โดยการถ่ายทอดประสบการณ์และสอนเคล็ดลับต่างๆ ในการดำเนินชีวิตแก่ฮานะ รวมไปถึงการทำซุปมิโซะ ซึ่งถือเป็นเสน่ห์ปลายจังหวะจากรุ่นสู่รุ่น โดยชินโงะหรือแม้แต่ฮานะไม่รู้เลยว่า สิ่งที่เธอเองกำลังเรียนรู้มีความหมายอย่างไร

ตัวอย่างหนังออนไลน์

รีวิวหนัง
อีกหนึ่งหนังที่มุ่งสร้างแรงบันดาลใจอันอบอุ่นให้คนดูได้ซึมซับพลังงานบวกเป็นกำลังใจให้กับชีวิต ทั้งยังสร้างจากเรื่องจริงของ จิเอะ หญิงสาวผู้ป่วยเป็นโรคมะเร็งร้าย กระนั้นก็ตามแฟนหนุ่มของเธอก็ยังขอเธอแต่งงาน และทั้งคู่ยังมีลูกสาวน่ารักๆ อีกหนึ่งคนที่ชื่อ ฮานะ จิเอะตัดสินใจใช้ชีวิตที่เหลือในการถ่ายทอดเมนูอาหารสุขภาพดีให้กับลูกสาวเพื่อเธอจะได้มีภูมิความรู้ในการกินต้านโรคที่ดี มีชีวิตคุณภาพดี เป็นสิ่งมีค่าที่สุดที่เธอจะทิ้งไว้ให้กับฮานะภายใต้เงื่อนไขของโรคร้ายที่ทำให้วันเวลาที่จะได้อยู่กับลูกสาวไม่แน่นอนเหมือนแม่คนอื่นๆ

เป็นไปตามหน้าหนังที่ว่าด้วยการต่อสู้กับอุปสรรคอย่างเปี่ยมไปด้วยพลังชีวิตด้านสว่าง เมื่อหนังเล่าด้วยท่วงทำนองเชื่องช้าและกลมกล่อมไปด้วยภาพคนรักที่ยืนหยัดเคียงข้างกัน ครอบครัวที่ประคับประคองกันด้วยสายใยความรัก ความห่วงใย สิ่งที่น่าสนใจคือความเป็นวัฒนธรรมครอบครัวญี่ปุ่นที่มุ่งอุทิศตัวเองเพื่อคนที่เรารัก ดังประโยคที่พ่อจิเอะกล่าวกับเธอในตอนที่เธอรู้ตัวว่าท้องและไม่อยากเก็บลูกสาวไว้ เพราะกลัวมะเร็งที่สงบไปแล้วจะกลับมาอีก นั่นคือประโยคที่ว่า “จงเสี่ยงชีวิต เพื่อสร้างชีวิต” และฮานะก็ถือกำเนิดมาด้วยราคาที่จิเอะต้องจ่าย โรคร้ายที่กลับมาลาม ชินโงะ สามีของเธอก็ต้องตรากตรำทำงานหนักซ้ำยังกู้หนี้ยืมสินเพื่อหาเงินมารักษาภรรยา ฮานะเองเมื่อโตมาก็ไม่ได้วิ่งเล่นตามใจชอบเหมือนเด็กทั่วไปเท่าไหร่นัก เพราะหน้าที่ความรับผิดชอบที่จิเอะฝากฝังไว้กับเธอคือการต้องฝึกทำอาหารกับแม่ทุกวันเพื่อจะได้ทำให้เป็น โดยเฉพาะซุปมิโซะที่ช่วยเยียวยาอาการของจิเอะได้เป็นอย่างดี เหล่าตัวละครในเรื่องนี้ล้วนหายใจกอดเกี่ยวกันด้วยค่านิยมความเป็นกลุ่มก้อน ความเสียสละ และคุณค่าของชีวิตคือการได้ทำเพื่อผู้อื่น

ถึงแม้สไตล์การเล่าเรื่องจะเนิบช้าและมีกราฟเส้นเรื่องที่ไม่ได้กระตุ้นเร้าอารมณ์คนดูให้ขึ้นลงเข้มข้นหนักแน่นในความเป็นดราม่าเท่าไหร่นัก แต่เราก็สัมผัสได้ถึงความจริงใจตรงไปตรงมาที่หนังถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่าชื่นชม และความจริงใจตรงนี้แหละที่ทำให้หนังสำเร็จถึงความงดงามและคุณค่าในทางที่มันยืดหยัดได้อย่างดีในตัวของมันเอง